ممنوعیت عبور کشتی ها به مقصد ایران از تنگه هرمز و واکنش حقوقی ایران نسبت به آن

تنگه هرمز یکی از 11تنگه مهم دنیا است که برای قدرت های بزرگ جهانی از اهمیت اقتصادی و راهبردی بسیار برخوردار است . طبق آمارهای غیر رسمی در هر ده دقیقه یک کشتی غول پیکر از این آبراه بین المللی می گذرد و این نبض حیاتی جهان را مانند شاهرگ اصلی دنیای صنعتی در دریافت مایحتاج خود و همچنین فروش محصولات و از طرف دیگر برای کشورهای ساحلی خلیج فارس در فروش نفت و دریافت کالاهای اساسی قرار داده است.تنگه هرمز، آبهای آزاد اقیانوس هند و دریای عمان را به منطقه انحصاری اقتصادی خلیج فارس متصل می کند. اهمیت تنگه هرمز مربوط به روابط تاریخی غرب و کشورهای همسایه خلیج فارس و صدور نفت از این منطقه به سایر مناطق جهان است. به عقیده یک تاریخ نویس پرتغالی در قرن هفدهم میلادی، اگر جهان را یک انگشتری طلا فرض کنیم، نگین آن «هرمز» خواهد بود. تهدید ایران در ممنوعیت عبور کشتیها از تنگه هرمزبه مقصد ایران در نتیجه تحریم هاو قطعنامه های اخیر شورای امنیت و یا به عبارت دیگر ناامن کردن این تنگه و آبهای آن که قسمتی از آن جز آبهای ساحلی ایران می باشد زمینه ای فراهم کرد تا به بررسی حقوقی این موضوع پرداخته شود . لذا این پژوهش از یک مقدمه ،سه بخش ،نه فصل ویک نتیجه گیری تشکیل شده است . نوشتار حاضر پس از بیان مقدمه ، موضوع ، اهداف و ضرورت تحقیق در بخش اول به بررسی تاریخچه تنگه هرمز از منظر جغرافیائی ،تاریخی و حقوقی پرداخته ودر بخش دوم ضمن ارائه تصویری کلی از تحریم های شورای امنیت ،به تحریم های کشتیرانی ایران طبق قطعنامه 1929 شورای امنیت و محدودیت تردد کشتی ها از تنگه هرمزاشاره داردودر بخش سوم رویکردهای حقوقی ایران و پیشنهادات ارائه شده در این زمینه مورد بررسی قرار گرفته که در نهایت با بررسی فرضیات ارائه شده در پایان نتیجه گیری نموده است .